Małżeństwo może zyskać na podatku dodatkową pensję

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. W wielu przypadkach zarabia jednak tylko jedna osoba w rodzinie, a druga zajmuje się domem lub dziećmi. Często się też zdarza, że jeden ze współmałżonków prowadzi działalność gospodarczą, a drugi – pomaga mu w firmie, nie uzyskując jednak za to odrębnego wynagrodzenia. Dla wyrównania tego typu różnic zostało przewidziane wspólne rozliczenie małżonków. Skorzystać z niego mogą te małżeństwa, które spełniają określone w ustawie warunki. W ramach specjalnej akcji „Zmniejsz podatek”, Tax Care podpowiada, jak to zrobić. Korzyści mogą być znaczne.

Jest to rozwiązanie korzystne szczególnie w sytuacji, gdy dzięki wspólnemu opodatkowaniu całe dochody jednego z małżonków, który przekroczył pierwszy próg podatkowy (dochody powyżej 85 528 zł) zostaną opodatkowane stawką 18 %, podczas gdy przy odrębnym rozliczeniu nadwyżka opodatkowana zostałaby stawką 32 %.

Przykład: Zofia i Marcin są małżeństwem. W 2011 r. Zofia urodziła dziecko i 4 miesiące spędziła na bezpłatnym urlopie wychowawczym. Jej dochód wyniósł 45 000 zł, a Marcina 105 000 zł. Przy oddzielnym rozliczeniu jej zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego za 2011 r. wyniesie 7 544 zł, a Marcina 21 070 zł, co łącznie daje 28 614 złotych. Jeśli rozliczą się wspólnie, zapłacą 25 888 zł. Na wspólnym rozliczeniu skorzystają więc aż 2 726 zł, czyli mniej więcej tyle, ile dostaje na rękę osoba zarabiająca średnią krajową pensję.

Uwaga: w przykładzie nie zostały uwzględnione żadne potencjalne ulgi podatkowe.

Żeby jednak skorzystać z takiej preferencji podatkowej, małżonkowie muszą po pierwsze podlegać tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Po drugie, muszą pozostawać w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, za który się rozliczają, i przez cały ten rok musi istnieć między nimi wspólność majątkowa. Jeśli spełniają te warunki, mogą złożyć wniosek w zeznaniu podatkowym i dokonać wspólnego rozliczenia. Wystarczy, aby taki wniosek złożył jeden z małżonków – jest on wtedy traktowany na równi z oświadczeniem o upoważnieniu przez drugiego małżonka do złożenia wspólnego rozliczenia. Oświadczenie takie musi być prawdziwe, gdyż za złożenie fałszywego grozi odpowiedzialność karna.

Ze wspólnego rozliczenia skorzystają także małżonkowie, którzy (lub jeden z nich) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Warunki są dwa. Jeden to certyfikat rezydencji potwierdzający miejsce zamieszkania w jednym z tych krajów dla celów podatkowych. Drugi to wymóg osiągnięcia podlegających w Polsce przychodów w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym.

Ważne! Osoby takie muszą sprawdzić, czy istnieje ratyfikowana umowa międzynarodowa, która pozwala polskim organom podatkowym uzyskać informacje podatkowe od państwa, w którym zamieszkują.

Żeby obliczyć podatek, każdy z małżonków odlicza najpierw od swojego dochodu kwoty wskazane w art. 26 i 26c ustawy o PIT. Są to na przykład zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne, darowizny, wydatki na internet, wydatki na cele rehabilitacyjne czy na nabycie nowych technologii.

Następnie sumują swoje dochody, dzielą je na pół i obliczają podatek. Tak powstałą kwotę mnożą razy dwa i powstaje ich zobowiązanie podatkowe.

Ze wspólnego rozliczenia nie można jednak skorzystać w sytuacji, gdy dochody jednego z małżonków opodatkowane są podatkiem liniowym, tonażowym lub na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wspólne rozliczenia wyklucza również złożenie zeznania podatkowego po terminie. Nawet jednodniowe opóźnienie w złożeniu zeznania rocznego może ich bardzo drogo kosztować, zarówno ze względu na utratę prawa do preferencyjnych warunków rozliczenia podatku, jak i  ewentualne sankcje karno-skarbowe.