Wspieranie jednostki w sytuacjach trudnych polega na pomocy w rozwiązywaniu problemów człowieka, ale też również uruchomieniu jego wewnętrznych sił do samodzielnego rozwiązania i dawania sobie rady z problemami. Doskonale odzwierciedla tę myśl A. Brzezińska, pisząc „pomagam tobie tak, abyś umiał sobie sam poradzić”.
Rozważając podstawy teoretyczne dotyczące wsparcia społecznego możemy wyróżnić również rodzaje wsparcia, ze względu na to, co jest w toku interakcji wspierającej treścią wymiany społecznej. Według H. Sęk możemy wyróżnić:
1.Wsparcie emocjonalne – polega na przekazywaniu w toku interakcji emocji, które podtrzymują, uspokajają, wyrażają troskę o osobę wspieraną. Może się ona dzięki temu pozbyć napięć i negatywnych uczuć. Wpływa to pozytywnie na samoocenę wspieranego o daje poczucie nadziei. Jest to najczęściej stosowany rodzaj wsparcia;
2.Wsparcie informacyjne – w toku wsparcia następuje wymiana informacji, które umożliwiają zrozumienie problemu, trudnego położenia, dzielenie się przez osoby własnymi doświadczeniami o podobnym kontekście sytuacyjnym;
3.Wsparcie instrumentalne – to rodzaj instruktażu o możliwościach i sposobach postępowania w danej sytuacji;
4.Wsparcie rzeczowe (materialne) – to świadczona pomoc rzeczowa, finansowa, materialna, a także działania na rzecz osób potrzebujących wyrażające się w: dożywianiu, udostępnieniu schronienia, mieszkania, lekarstw, itp. Ta pomoc wiąże się z działalnością charytatywną, a ten typ wsparcia jest najbardziej oczekiwany i pomocny w sytuacjach katastroficznych;
5.Wsparcie duchowe – dotyczy głównie pomocy w czasie cierpienia i bólu duchowego osoby hospitalizowanej, na odniesienie do sfery duchowe
H. Sęk wprowadza też podział wsparcia ze względu na jego funkcjonalne właściwości. Jest to:
a)Wsparcie spostrzegane – które jest odzwierciedleniem wiedzy człowieka dotyczące możliwych źródeł wsparcia w sytuacji kryzysowej;
b)Wsparcie otrzymywane – czyli faktycznie otrzymywane wsparcie oceniane indywidualne przez każdego człowieka.
Dominik Strażyński
