Definicja „samodzielności” utożsamiana jest najczęściej z określeniami takimi, jak: „niezależność, autonomia, podmiotowość jednostki, dojrzałość rozwojowa, bio – psycho – społeczna, a także jego zdolność, umiejętność samodzielnego życia i poczucia kompetencji”.
Według M. Winiarskiego samodzielność musi być rozumiana jako: „ cecha osobowości lub też sytuacja, stan niezależności życiowej. Samodzielny człowiek odznacza się się tym, że nie jest uzależniony od nikogo, daje sobie sam radę w życiu, nie potrzebuje żadnej pomocy, a także nie podlega czyjeś wladzy. Psychologowie ujmują tę właściwość w aspekcie behawioralnym, sprowadzają ją do aktywności jednostki polegającej na podejmowaniu zadań, ich realizacji, kotroli przebiegu relacji i jej struktur bez udziału i ingerencji innych osób”.
Rozważając czy dana osoba jest samodzielna jako kryterium psychologowie biorą również pod uwagę skuteczność.
Dominik Strażyński
