Konsekwencjami bezrobocia (zwłaszcza długotrwałego) dla większości bezrobotnych są: pogorszenie standardu życia a nawet ubóstwo, problemy z zagospodarowaniem czasu wolnego, izolacja społeczna, poczucie obniżenia statusu, ograniczenie lub zaniechanie uczestnictwa w życiu politycznym, kulturalnym i w życiu społeczności lokalnej, Skutki bezrobocia nie są jednakowe dla wszystkich. Różnicują je: płeć, wiek, poziom kwalifikacji i inne cechy osoby bezrobotnej.
Ubożenie bezrobotnych występuje nawet w krajach zamożnych, gdzie zasiłki są relatywnie wysoki. Stopniowo topnieją oszczędności, wyczerpują się rezerwy i brak środków na odkupienie zniszczonych rzeczy. Trzeba czasu na to, by zasoby się wyczerpały, urządzenia domowe przestały działać i – po prostu – by buty się zniszczyły.
Bezrobocie pociąga za sobą niepewność i dwuznaczność statusu społecznego. R. Ledrut zwraca uwagę na dwuznaczność statusu osoby bezrobotnej. Z jednej strony ma ona prawo do pracy i do środków utrzymania w przypadku jej utraty, a z drugiej strony otrzymuje zasiłek, który ma charakter pomocy socjalnej i jest skąpo wydzielany, często w upokarzających warunkach.
Dominik Strażyński
