Dzieci z niepełnosprawnością intelektualną i zaburzeniami psychicznymi muszą czekać nawet pięć lat na miejsce w domu pomocy społecznej. Niekiedy ten czas spędzają w szpitalach psychiatrycznych, mimo braku wskazań do hospitalizacji. Rzecznik Praw Dziecka wystąpił o pilne rozwiązanie tego problemu do Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
„Pomimo prawomocnie zakończonych postępowań sądowych małoletni – z uwagi na brak możliwości znalezienia odpowiedniej placówki – pozostają w środowisku domowym, czasami u niewydolnych wychowawczo rodziców, a niekiedy w szpitalu psychiatrycznym, z którego rodzic nie chce albo nie może dziecka odebrać po wypisie” – alarmuje Rzecznik w wystąpieniu do minister Marleny Maląg.
Mikołaj Pawlak przytacza historię chłopca z niepełnosprawnością mieszkającego razem z matką uzależnioną od alkoholu, która nie zapewniała mu opieki i odmawiała współpracy z pracownikami pomocy społecznej. Mimo że sąd zarządził umieszczenie chłopca w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub rodzinie zastępczej, a potem w domu pomocy społecznej, jego sytuacja przez dwa lata się nie poprawiła, bo nie było dla niego miejsca. Najczęstszym powodem odmowy przyjęcia chłopca był jego stan zdrowia. A gdy w końcu znaleziono placówkę, która formalnie mogłaby go przyjąć, okazało się, że w kolejce jest tam siedem osób, a przewidywany czas oczekiwania to aż 5 lat. Dopiero po interwencji m.in. Rzecznika dziecko doczekało się miejsca w odpowiednim ośrodku.
Zaniepokojony napływającymi do niego zgłoszeniami Rzecznik Praw Dziecka apeluje do minister rodziny o znalezienie rozwiązania tych problemów, w szczególności podjęcie działań na rzecz zwiększenia liczby miejsc w domach pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie i zmniejszenia czasu oczekiwania na przyjęcie do takich placówek.
Źródło: RPD
