W najnowszym numerze The Lancet Psychiatry opublikowano artykuł, z którego dowiadujemy się, że dzieci, którym dokuczali rówieśnicy mają w późniejszym życiu większe problemy psychiczne, niż dzieci, nad którymi znęcali się dorośli.
Nauka dobrze zna związki pomiędzy znęcaniem się przez dorosłych a jego konsekwencjami dla zdrowia psychicznego dzieci. Profesor Dieter Wolke z Warwick Medical School chciał sprawdzić, jak mają się skutki znęcania się przez rówieśników do skutków znęcania się przez dorosłych. Naukowcy przyjrzeli się danym dotyczącym 4026 uczestników brytyjskich badań ALSPAC (Avon Longitudinal Study of Parents and Children) oraz 1273 osób, które uczestniczyły w amerykańskich Great Smoky Mountain Study.
Uczeni z Warwick przyjrzeli się danym z ALSPAC dotyczącym maltretowania dzieci w wieku pomiędzy 8 tygodni a 8,6 lat, znęcania się przez rówieśników nad dziećmi wieku 8, 10 i 13 lat oraz zdrowiu psychicznemu ofiar w wieku 18 lat. Z amerykańskich studiów analizowali dane dotyczące znęcania się przez dorosłych i dzieci nad dziećmi w wieku 9-16 lat oraz ich zdrowiu psychicznemu w wieku 19-25 lat.
Wśród osób uczestniczących w ALSPAC o znęcaniu się przez dorosłych informowało 8,5% dzieci, 29,7% doniosło o znęcaniu się przez rówieśników, a 7% – o znęcaniu się przez obie grupy. Wśród uczestników Great Smoky Mountain Study przypadku znęcania się przez dorosłych miały miejsce w przypadku 15% badanych, rówieśnicy znęcali się nad 16wało o obu rodzajach znęcania się.
Dokuczanie i znęcanie się przez rówieśników nie jest nieszkodliwym rytuałem czy nieuniknioną częścią dorastania. Ma ono poważne długoterminowe konsekwencje. Ważne, by szkoły, służba zdrowia i inne służby ze sobą współpracowały na rzecz zmniejszenia liczby przypadków znęcania się przez rówieśników i zapobiegania niepożądanym skutkom takich działań – mówi profesor Wolke.
Źródło: kopalniawiedzy.pl
