Naukowcy odkryli, że ludzie, którzy ćwiczyli 4 godziny po uczeniu, 2 dni później pamiętali opanowywany materiał lepiej niż ci, którzy ćwiczyli bezpośrednio po sesji albo nie ćwiczyli w ogóle. Holendrzy podkreślają, że aktywność fizyczna po uczeniu utrwala ślady pamięciowe, ale tylko wtedy, gdy ćwiczenia są wykonywane w pewnym oknie czasowym i nie bezpośrednio po sesji. To pokazuje, że możemy poprawić konsolidację pamięci, uprawiając sport po uczeniu – twierdzi Guillén Fernández z Radboud University Medical Center.
W ramach eksperymentu Fernández, Eelco van Dongen i inni badali wpływ pojedynczej sesji aktywności fizycznej na konsolidację i pamięć długotrwałą. Najpierw 72 ochotników przez ok. 40 min uczyło się 90 skojarzeń obraz-lokalizacja. Później losowano ich do trzech grup. Jedna ćwiczyła bezpośrednio po zakończeniu uczenia, druga 4 godziny później, a trzecia nie ćwiczyła w ogóle.
Jako aktywność fizyczną wybrano 35-min trening interwałowy na rowerze stacjonarnym (ćwiczenia wykonywano z intensywnością do 80% maksymalnego tętna).
Dwa dni później badani wracali do laboratorium na test pamięciowy. W tym czasie wykonywano im badanie obrazowe mózgu (rezonans magnetyczny).
Okazało się, że najwięcej pamiętali ludzie, którzy ćwiczyli 4 godziny po uczeniu. Skany zademonstrowały także, że ćwiczenia z odroczeniem wiązały się z bardziej precyzyjnymi reprezentacjami w hipokampie (uwidaczniało się to w czasie udzielania poprawnej odpowiedzi).
Nasze wyniki pokazują, że ćwiczenia właściwie zsynchronizowane czasowo mogą poprawić pamięć długotrwałą. Wskazują też na potencjał aktywności fizycznej jako metody interwencji w edukacji i warunkach klinicznych.
Nie wiadomo dokładnie, czemu odroczone ćwiczenia tak wpływają na pamięć. Wcześniejsze badania na zwierzętach sugerowały jednak, że aminy katecholowe (dopamina czy noradrenalina) wspominają konsolidację pamięci, a jedynym ze sposobów na podwyższenie ich poziomu jest właśnie wysiłek fizyczny.
Źródło: kopalniawiedzy.pl
