U ludzi doświadczających lęku bardziej aktywna jest prawa półkula mózgu, co prowadzi do odchylenia trajektorii chodu w lewo.
Podczas eksperymentu dr Mario Weick z University of Kent prosił 78 ochotników (głównie kobiety), którym zawiązywano oczy, by przeszli prosto przez prostokątne pomieszczenie do wskazanego wcześniej celu.
Okazało się, że osoby doświadczające zahamowania/lęku miały tendencję do skręcania w lewo, co wskazuje na silniejszą aktywację prawej półkuli.
Badanie pokazuje, że półkule są związane z różnymi systemami motywacyjnymi: prawa z hamowaniem, a lewa z przybliżaniem.
Autorzy publikacji z pisma Cognition chcieli sprawdzić, co stoi za zjawiskiem niejednakowego (nierównomiernego) lokowania uwagi w przestrzeni. Brytyjczycy próbowali określić łączny oraz indywidualny wkład wspomnianych wyżej systemów motywacyjnych – behawioralnego przybliżania i hamowania (BAS i BIS, od ang. behavioural approach system i behavioural inhibition system) – w bocznym odchyleniu przestrzennym podczas wykonania zadania ruchowego.
Najpierw badani wypełnili test do oceny BAS i BIS (inwentarz umieszczono w baterii innych kwestionariuszy), potem mieli przejść po linii prostej do znajdującego się 6 m dalej namalowanego na podłodze iksa; w sumie wykonali 1555 prób i pokonali 8,38 km. Dzięki aparaturze do monitorowania ruchu stwierdzono, że trajektorie chodu generalnie miały lewostronne odchylenie (16 prób skończyło się osiągnięciem celu, 918 znosem lewostronnym, a 621 prawostronnym). Dla wszystkich studentów wyliczono, jaki procent z 20 prób przypadał na każdą ze stron. Średnio lewostronne odchylenie występowało w 60% prób (12 z 20). Czterdzieści osiem osób częściej (>10 prób) kończyło przechadzkę na lewo od iksa, a dwadzieścia trzy na prawo od niego. Jeden ochotnik zawsze skręcał w prawo, a siedmiu w lewo. Tendencja do skręcania w lewo nasilała się ze wzrostem punktacji BIS.
BAS wiązało się z tendencją prawostronną, ale tylko wtedy, gdy BIS było niskie.
Źródło: kopalniawiedzy.pl
