W okresie transformacji położono w Polsce duży nacisk na działania w zakresie poprawy stanu środowiska. Doprowadziło to do stworzenia trwałej i sprawdzonej bazy dla wspierania rozwoju przemysłu pracującego na rzecz ochrony środowiska, rozwoju technologii środowiskowych oraz wdrażania innowacyjnych rozwiązań w zakresie organizacji i zarządzania środowiskiem. Wiele technologii potencjalnie znaczących dla środowiska już istnieje, są one jednak niedostatecznie
W okresie transformacji położono w Polsce duży nacisk na działania w zakresie poprawy stanu środowiska. Doprowadziło to do stworzenia trwałej i sprawdzonej bazy dla wspierania rozwoju przemysłu pracującego na rzecz ochrony środowiska, rozwoju technologii środowiskowych oraz wdrażania innowacyjnych rozwiązań w zakresie organizacji i zarządzania środowiskiem.
Wiele technologii potencjalnie znaczących dla środowiska już istnieje, są one jednak niedostatecznie wykorzystywane. Decyduje o tym wiele czynników, m.in. przywiązanie do istniejących rozwiązań, sygnały cenowe promujące rozwiązania mniej przyjazne środowisku, utrudniony dostęp do źródeł finansowania, a także niska świadomość konsumentów i klientów.W związku z tym, działania na rzecz technologii środowiskowych, prowadzące do pełnego wykorzystania potencjału eko-innowacji, stanowią istotny element wzmocnienia zarówno polityki ochrony środowiska, jak i polityki innowacyjnej państwa. Wykorzystanie istniejących i ewentualnie nowych systemów wsparcia dla rozwoju eko-innowacji powinno przyczynić się, prócz realizacji międzynarodowych zobowiązań Polski w zakresie ochrony środowiska, do zwiększenia konkurencyjności gospodarki.
Rozwój społeczny i gospodarczy każdego regionu wiąże się ze zwiększonym zapotrzebowaniem na energię. Stąd światowa produkcja surowców energetycznych od czasu pierwszej rewolucji przemysłowej systematycznie wzrasta.
Źródła energii – nazywane inaczej nośnikami energii – dzieli się na:
• Nieodnawialne, czyli surowce energetyczne tj.: węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropa naftowa, gaz ziemny, torf, łupki i piaski biturniczne, pierwiastki promieniotwórcze (uran, tor i rad);
• Odnawialne, do których należy siła spadku wody, energia wiatru, energia słoneczna, energia wody morskiej (prądów, fal, pływów, różnic temperatury), energia, geotermiczna i energia biomasy.
Technologie odnawialnych źródeł energii rozwinęły się już do takiego stopnia, że mogą konkurować z konwencjonalnymi systemami energetycznymi. Odnawialne źródła energii są źródłami lokalnymi, toteż mogą zwiększyć stopień bezpieczeństwa energetycznego zmniejszając eksport paliw kopalnych, stworzyć nowe miejsca pracy, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, promować rozwój regionalny. Modułowy charakter większości technologii odnawialnych źródeł energii pozwala na ich stopniowe rozszerzanie w miarę potrzeb, co ułatwia ich finansowanie. Pamiętać należy również o olbrzymich korzyściach dla środowiska naturalnego człowieka płynących ze stosowania tych technologii.
Mazowsze – Energia i Środowisko