W naszym kraju jest blisko 3,4 mln osób niepełnosprawnych. Wśród nich – aż 2,1 mln w wieku produkcyjnym, z czego tylko 465 tys. pracujących. Choć aktywność zawodowa jest jednym z najlepszych sposobów na ogólną poprawę jakości życia, wciąż daleko nam do innych krajów Unii Europejskiej, gdzie zatrudnienie niepełnosprawnych wynosi około 50%.
W naszym kraju jest blisko 3,4 mln osób niepełnosprawnych. Wśród nich – aż 2,1 mln w wieku produkcyjnym, z czego tylko 465 tys. pracujących. Choć aktywność zawodowa jest jednym z najlepszych sposobów na ogólną poprawę jakości życia, wciąż daleko nam do innych krajów Unii Europejskiej, gdzie zatrudnienie niepełnosprawnych wynosi około 50%.
Wychodząc naprzeciw osobom potrzebującym, w czerwcu bieżącego roku został przyjęty poselski projekt wprowadzający zmianę zasad dofinansowania pensji osób niepełnosprawnych. Od 1 września b.r. podstawą do obliczania dopłat jest płaca minimalna z 2011 roku (1286 zł brutto), a nie – jak do tej pory – płaca minimalna z 2009 roku (1276 zł brutto). W efekcie dopłaty dla pracodawców są wyższe: przy zatrudnieniu osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności będzie to około 200 zł, ze średnim – 150 zł, z niskim – 50 zł.
Oznacza to, że w zakładach pracy chronionej dopłata z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wyniesie maksymalnie 2 494,80 zł dla pracownika z najwyższym stopniem niepełnosprawności, 1 593,90 zł – dla osób z orzeczonym umiarkowanym stopniem oraz 623,70 zł – dla pracowników z lekkim stopniem. W firmach działających na otwartym rynku pracy (zatrudniających mniej niż 25 pracowników na etacie lub więcej niż 25 pracowników, z czego 6 % stanowią niepełnosprawni), dopłaty wyniosą odpowiednio: 1746,36 zł, 1115,73 zł oraz 436, 59 zł.
W sferze ekonomii niepokojący może wydawać się fakt, że w 2010 roku dla 57,6 % osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym renta z tytułu niezdolności do pracy była głównym źródłem utrzymania. Z pracy utrzymywało się tylko 16,9% osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym, w tym 13,7% z pracy najemnej. Analizując te dane, należy mieć na uwadze, że największą grupę wśród niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym stanowią osoby posiadające orzeczenie o umiarkowanym (40,7%) oraz lekkim (39,5%) stopniu niepełnosprawności. W takim przypadku najlepszym rozwiązaniem wydaje się stworzenie dla nich odpowiednich warunków do podjęcia pracy, związanych także ze wsparciem przedsiębiorców, którzy zdecydują się na współpracę z osobami dysfunkcyjnymi.
