Bardzo często określenia „kredyt” oraz „pożyczka” są traktowane, jako równoznaczne. Obydwa słowa oznaczają zadłużanie się. Jednak istnieje pomiędzy tymi dwoma zobowiązaniami różnica. Kredyt od pożyczki różni umowa oraz warunki prawne i ekonomiczne.
Pożyczka może być udzielona przez każdą osobę fizyczną oraz prawną. Jedynym warunkiem koniecznym do spełnienia jest to, że podmiot udzielający pożyczki musi być właścicielem pożyczanych środków pieniężnych. Z tego względu pożyczki są regulowane przez kodeks cywilny. Kredyt, w tym kredyt gotówkowy lub hipoteczny, może być udzielony tylko przez banki. Środki, które są przeznaczane na kredyty nie są własnością banków, pochodzą z depozytów otrzymanych od klientów. Umowy o kredyty podlegają prawu bankowemu.
Kredyt oraz pożyczka odnoszą się do zaciąganiu długu. Jednak umowa o kredyt określa zawsze termin spłaty zobowiązania. W przypadku pożyczki nie ma wymogu określenia konkretnej daty spłaty. Środki przekazywane w ramach pożyczki stają się własnością pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca nie może wpływać na to, w jaki sposób będzie wykorzystywany kapitał.
Jeśli chodzi o kredyt, banki przekazują klientowi na określony czas do dyspozycji, pewną kwotę. Jednak kredytobiorca nie staje się właścicielem środków pochodzących z kredytu. Co więcej, kapitał powierzany przez banki, jest bezgotówkowym pieniądzem bankowym czyli zapisem na rachunku bankowym. Z tego powodu, korzystanie z karty kredytowej oraz wypłacanie gotówki dzięki niej, jest rodzajem pożyczki udzielanej przez bank.
Kolejną kluczową różnicą jest to, iż banki udzielają kredytów na konkretny cel, na konkretnych warunkach, określonych w umowie o kredyt. Wykorzystanie kredytu w inny sposób niż jest to określone w umowie, wiąże się z łamaniem prawa. Mniej rygorystyczne wymogi obowiązują w przepadku kredytów gotówkowych przeznaczonych na konsumpcję. Wtedy kredytobiorca może swobodnie korzystać z powierzonych mu środków.
Dodatkowo, przy udzielaniu kredytu, banki pobierają prowizję, określają oprocentowanie oraz niekiedy wymagają wykupienia ubezpieczenia. Dla klientów są to koszty zaciągania kredytu. Dla banków jest to wynagrodzenie za udzielenie środków na rzecz klienta. Określone jest to szczegółowo w prawie bankowym, gdzie za główny cel działalności banków podaje się osiąganie zysków.
Z kolei pożyczka może być udzielona nieodpłatnie. Jednak osoby pożyczające sobie pieniądze nawzajem mogą określić, czy pożyczkodawca otrzyma jakąś rekompensatę lub wynagrodzenie. Mogą to być np. tak jak przy kredycie – odsetki. W takiej sytuacji, gdy oprocentowanie byłoby zbyt wysokie oraz krzywdzące dla pożyczkobiorcy, sąd może podważyć warunki umowy.
Umowa o kredyt gotówkowy lub samochodowy musi być zawsze zwarta na piśmie. Umowa o pożyczkę gotówkową nie wymaga tego. Jednak, jeśli kwota jest większa niż 500 zł, kodeks cywilny wymaga spisania umowy w celach dowodowych.
Więcej informacji na temat ofert banków można znaleźć sprawdzając porównanie kredytów gotówkowych.
