Niemal każdy budynek, który uległ zalaniu w wyniku powodzi i w którym wysoki poziom wody utrzymywał się przez długi okres, wykazuje bardzo dużą wilgotność przegród i elementów konstrukcji, w tym ścian. Duża zawartość wody utrzymująca się w konstrukcji budynku przez długi czas może prowadzić do pogorszenia niektórych właściwości materiałów budowlanych, np. izolacyjności termicznej czy wytrzymałości. Poza tym, długo utrzymująca się wilgoć grozi także rozwojem
Niemal każdy budynek, który uległ zalaniu w wyniku powodzi i w którym wysoki poziom wody utrzymywał się przez długi okres, wykazuje bardzo dużą wilgotność przegród i elementów konstrukcji, w tym ścian. Duża zawartość wody utrzymująca się w konstrukcji budynku przez długi czas może prowadzić do pogorszenia niektórych właściwości materiałów budowlanych, np. izolacyjności termicznej czy wytrzymałości. Poza tym, długo utrzymująca się wilgoć grozi także rozwojem mikroorganizmów – grzybów.
Wysoka wilgotność konstrukcji ścian (powyżej 25% masy) jest związana przede wszystkim z poziomem zalania budynku oraz czasem, przez który woda utrzymywała się na wysokim poziomie. Ze względu na długi czas kontaktu z wodą, zdecydowanie mniejsza znaczenie ma zdolność materiału do chłonięcia wody (absorpcja).
W przypadku budynków wymurowanych z bloczków z autoklawizowanego betonu komórkowego YTONG istnieje bardzo duża szansa na wysuszenie ścian do wilgotności utrzymującej się podczas normalnych warunków użytkowania, tj. ok. 5% masy.
Potwierdzają to długofalowe badania obiektów oraz pojedynczych bloczków zalanych podczas powodzi w roku 1997. Na podstawie badań budynków stwierdzono, że w ciągu około roku od momentu zalania, wilgotność ścian w budynkach spadła do poziomu poniżej 10% masy. W przypadku intensywnego osuszania (przy pomocy dmuchaw gorącego powietrza) możliwe jest osuszenie ścian do poziomu wilgotności poniżej 2% masy.
Wpływ na możliwość osuszenia ścian, obok warunków klimatycznych, mają także materiały znajdujące się w bezpośrednim kontakcie ze warstwą konstrukcyjną – tynk lub warstwa izolacji termicznej. W przypadku budynków, których ściany zewnętrzne zostały ocieplone przy pomocy systemów izolacji termicznej, występuje konieczność ich zerwania i wymiany, ze względu na ryzyko rozwoju mikroorganizmów.
Beton komórkowy jest materiałem mineralnym o odczynie alkalicznym (zasadowym), dzięki czemu nie stanowi dobrego podłoża do rozwoju grzybów. Rozwój kolonii grzybów może jednak nastąpić w przypadku długiego utrzymywania się wilgoci oraz braku dostępu tlenu – np. na styku izolacji termicznej ze styropianu i muru. W przypadku izolacji termicznej z wełny mineralnej, wysychanie muru będzie mniej ograniczone, jednak sama wełna jest materiałem znacznie bardziej podatnym na gnicie.
W ścianach jednowarstwowych bez docieplenia, przeszkodą w wysychaniu ścian może być warstwa tynku. Problem ten znika w przypadku zastosowania intensywnego osuszania. Ponadto, ściany z betonu komórkowego nie pokryte materiałem trwale zatrzymującym wilgoć (np. styropian) nie są narażone na rozwój mikroorganizmów.
Ponadto, przeprowadzone badania wykazały, że beton komórkowy YTONG pod wpływem długiego kontaktu z wodą nie zmienia swojej struktury ani składu mineralnego. Dzięki temu, bloczki z betonu komórkowego YTONG po osuszeniu odzyskują swoje pierwotne właściwości.
inż. Piotr Harassek
