Na niemal wszystkich giełdach świata indeksy poruszają się niczym wskazówki kompasu w trakcie magnetycznej burzy. Zarabiać w takich warunkach niezwykle trudno, za to straty przychodzą same. Po neutralnym rozpoczęciu wtorkowego handlu wskaźniki na nowojorskim parkiecie przypomniały sobie, że mogą poruszać się także w górę.
Na niemal wszystkich giełdach świata indeksy poruszają się niczym wskazówki kompasu w trakcie magnetycznej burzy. Zarabiać w takich warunkach niezwykle trudno, za to straty przychodzą same.
Byki działające na warszawskim parkiecie starające się dość skutecznie bronić indeks naszych blue chipów przed masakrą w trakcie kilku poprzednich sesji, we wtorek wyraźnie opadły z sił. WIG20 tracący 3,2 proc. był najsłabszym indeksem w Europie. Za to wskaźniki małych i średnich spółek, choć zniżkowały po ponad 5 proc., zdołały uchronić się przed jeszcze większą przeceną, która dopadła je około południa. Obrazu rynku nie zmieniło to ani na jotę, ale daje iskierkę nadziei na najbliższą przyszłość. Z tych nerwowych i chaotycznych ruchów trudno jednak wyciągać jakiekolwiek racjonalne wnioski. W Europie zaś sytuacja była mocno zróżnicowana. Miejscami dało się zauważyć całkiem pokaźne zwyżki. W Paryżu indeks wzrósł o 1,6 proc., londyński FTSE skoczył o 2 proc., a choć DAX zniżkował o 0,1 proc., to wskaźniki niemieckich małych i średnich spółek zyskiwały grubo ponad 2,5 proc.
Amerykańska euforia udzieliła się inwestorom w Azji. W Hong Kongu, na Tajwanie, Filipinach i w Malezji indeksy zyskiwały po ponad 3 proc. Na godzinę przed końcem notowań Nikkei rósł o nieco ponad 1 proc. W Szanghaju wskaźniki szły w górę po ponad 1,5 proc. Jednak kontrakty na amerykańskie indeksy straszyły rano spadkami o 0,7 proc. Wyciąganie na tej podstawie jakichkolwiek wniosków co do przebiegu dzisiejszej sesji w Europie jest jednak warte tyle samo, co wróżenie z fusów.
Roman Przasnyski