Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym od momentu jej uchwalenia w maju 2003 r. była nowelizowana 14 razy (w tym, w 2010 r. weszło w życie 5 zmian). Mimo tego, najwyraźniej ciągle pozostaje prawem niedoskonałym i szykowane są kolejne poprawki. Ministerstwo Infrastruktury w połowie sierpnia na swoich stronach internetowych przedstawiło przygotowywany projekt, zakładający reformę dotychczasowego systemu.
Autorzy wskazują, że głównym celem zmian jest dostosowanie systemu gospodarki przestrzennej, lokalizacji inwestycji i procedur formalnych procesu inwestycyjnego do potrzeb i wymogów rozwijającej się gospodarki, społeczeństwa i struktur instytucjonalnych państwa. W związku z tym proponuje się m.in.: wprowadzenie hierarchii dokumentów planistycznych i powiązanie z nią procesu uchwalania planów oraz realizacji inwestycji; objęcie obszarów o największej presji inwestycyjnej pracami planistycznymi i rozwojem lokalnej infrastruktury; powiązanie planowania przestrzennego z wymogami związanymi z oceną wpływu przedsięwzięcia na środowisko i powiązanie procedur wydawania decyzji indywidualnych dotyczących rozwoju urbanistycznego zintegrowanych z lokalną polityką przestrzenną przy zapewnieniu kontroli społecznej.
Do proponowanych nowych rozwiązań należy: uproszczenie zasad lokalizacji małych budynków mieszkalnych oraz zabudowy zagrodowej i innych małych budynków w obszarze już zabudowanym i wyposażonym w niezbędną infrastrukturę w ramach uzupełniania zabudowy. Intencją projektodawcy jest także wprowadzone do systemu nowego aktu prawa miejscowego tzw. miejscowych przepisów urbanistycznych (które mają w prostszy i tańszy sposób ustalać zasady zagospodarowania terenu, w tym warunki zabudowy, dla terenów niewymagających sporządzenia planu). Dla inwestorów ważna może okazać się instytucja „umowy urbanistycznej i infrastrukturalnej”. Umowa taka ma łączyć inwestora i gminę, zaś jej zadaniem ma być określenie optymalnych zasad współdziałania w realizacji infrastruktury technicznej i społecznej. Ważnymi zmianami są także: wzmocnienie roli planu miejscowego, wyeliminowanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz zapewnienie możliwości opracowywania urbanistycznych planów realizacyjnych przez inwestorów (które po zatwierdzeniu mają zastąpić decyzje o warunkach zabudowy).
Projekt jeszcze nie trafił do Sejmu, na razie został skierowany do rozpatrzenia przez Komitet Rady Ministrów.
Karolina Dorda
Źródło: KRN
Zobacz także:
– Rozwiązanie umowy o staż z urzędu pracy
– Wartość nieruchomości wniesionej do spółki
– Za sprzedaż „na zeszyt” można dostać karę
,21,5225,1283506294